Trinidad -een gewaarschuwd mens telt voor twee- *update*

Toen we Bolle naar Trinidad voeren wisten we uit vele verhalen dat het geen caraïbische bestemming zou zijn. We hoorden van stinkend water en veel lawaai. Van industrie en van party boten.
Toen we Bolle toch op de kant lieten takelen hebben we offertes opgevraagd bij drie van de vele aanwezige werven. We werden gewaarschuwd dat de goedkoopste van die drie ook de slechtste was…

Van Grenada naar Trinidad. We rekenen het tijdstip van vertrek dusdanig uit dat we maandagochtend om acht uur de haven van Chaguarama binnen zullen varen. We hebben namelijk gelezen dat het inklaren buiten kantoor uren in Trinidad nogal prijzig is. Doe je dat toch, dan krijg je een boete. Ook is het onverstandig om in een rechte lijn van Grenada naar Trinidad te varen. Als je dat toch doet dan kom je onderweg booreilanden tegen. Op zich is dat geen probleem maar het schijnt dat piraten zich ophouden rond deze platformen. Ze kunnen hun slag slaan als ze een zeilboot voorbij zien dobberen.
Vanuit de jachthaven “Grenada Marine” plannen we onze route zorgvuldig. We kiezen voor een nachtelijke trip die ons ongeveer 10 mijl, 18 kilometer, oostelijk van de eilanden leidt. Lampen en AIS uit.

Het was een uitstekend geplande trip want stipt op tijd staan we op de maandagmorgen om acht uur voor het kantoor van Customs And Immigration. We vullen een overdosis aan formulieren in en krijgen stempels van allerlei kleuren inkt. Super. Dan volgt het verzoek om een astronomisch bedrag te betalen. Hoe kan dat, vragen we aan de pennenlikker achter het glas. We krijgen als antwoord dat het vandaag een vakantiedag is. Hoezo vakantiedag? Vrouwen emancipatiedag hebben ze er van gemaakt. Of u even wilt lappen, de flappentap is ongeveer dertig minuten lopen. En dertig terug. Succes.
Als onze bloeddruk terug gezakt is, besluiten we een anker uit te gooien in de drukke baai van Chaguarama. Dit proberen we totdat onze bloeddruk enkele millibar verwijderd is van het niveau van een paar uur daarvoor. We vangen alleen maar troep met ons anker. Het houdt niet omdat de baai een grote vuilnisbelt is.

We kiezen een meerboei zo ver mogelijk verwijderd van de rondvaartboten (boemboemboten) die verderop aangemeerd liggen. Dezelfde avond komen we er achter dat de waarschuwingen over deze plek niet overdreven zijn. Het is een bureaucratische onder-water-vuilnisbelt met veel lawaai. Elke vrije dag wordt gebruikt om de boemboten af te laden met locals om zo veel mogelijk herrie te maken. Huh? welke volgels, schildpadden, vissen, toeristen? We raden daarom iedereen af om voor het plezier naar Trinidad te komen.

Gelukkig worden we een paar dagen later getakeld. Omdat we niet van plan zijn om aan boord te blijven, kiezen we voor de goedkoopste werf. Op het eerste gezicht lijkt de beveiliging in orde. De mensen zijn vriendelijk. We waren echter gewaarschuwd… Na ons avontuur in Maine komen we vijf maanden vroeger terug dan dat we gedacht hadden.

Het plan is om Bolle zo snel mogelijk van nieuwe antifouling verf te voorzien en enkele kleine klusjes te klaren. Het is warm en droog in Trinidad. Veel te droog antwoordt de werfbaas op onze vraag waarom er geen water uit de kraan komt. Is anders nooit zo, zegt hij erbij. De wc’s getuigen echter van een chronisch water probleem. Onze buren getuigen van het grootste probleem dat ze ooit op een werf -waar-dan-ook- hebben meegemaakt. Geen water betekent dat je niet kunt douchen. Dat de wc niet doorspoelt. Dat je niet kunt spoelen als je geschuurd hebt. Je kunt eigenlijk niet werken. De andere twee werven hebben een eigen waterput geslagen en kennen dit probleem niet. Coral-Cove is afhankelijk van het leidingwatersysteem en een paar regentonnen. Dat werkt niet volgens de betrokken medewerkers. De eigenaar van de werf denkt daar anders over. Met andere woorden, Coral-Cove is not a boatyard, it’s a yard with boats in it. We raden daarom iedereen af om gebruik te maken van Coral-Cove als jachtwerf.

We maken haast en zorgen dat de boot binnen de kortst mogelijke tijd weer het water in kan. Desondanks is onze tijd op de wal bij Coral-Cove ongeveer twee lange weken.
Kort nadat Bolle weer drijft varen we naar de gasten steiger van Peake’s Yacht Service. Daar is drinkwater. En service. Wat een genot. We komen ouwe bekenden en oude vrienden tegen. De tijd wordt aangenamer en gezelliger. We willen graag vertrekken naar een volgende bestemming maar de orkanen houden ons op onze plek. Het is gevaarlijk om een lange tocht te zeilen. Trinidad heeft ook leuke kanten. Ik kan ze zo even niet verzinnen maar ze zijn er wel.

Minuten nadat we te water zijn gelaten zit er een zwarte laag olie op de verse verf

We raden ook iedereen af om, nadat je boot onderhoud gehad heeft, in Trinidad te verblijven.

Elk weekende is het druk in de haven van Chaguarama’s. Het lawaai van de BOEMboten wordt steeds minder en dat komt omdat er een rechtzaak is verloren door de boemboemboot partijen. Ze moeten het geluidsniveau binnen de perken houden zolang ze in de haven zijn. *update: het is een paar weekenden iets stiller geweest maar het lawaai is terug op het niveau van toen wij arriveerden: niet te onderschatten hard* De olie die elk weekend op het oppervlakte water verschijnt, blijft. Het is een raadsel wie diegene is, die totale schijt heeft aan de vissen, schildpadden, vogels en de rest van het millieu. Vissers uit Trinidad zijn de hele week in deze haven maar uit Venezuela komen vele boten hier heen om ’s weekends luxe goederen (snoepgoed en bier) te nuttigen. Ze liggen in grote getale in de haven en worden beschuldigd van alles wat God verboden heeft. Ik heb mijn twijfels…

Nadat een klootzak z’n bilges heeft leeggepompt zit elke boot in de haven onder de olie

Afgelopen zaterdag op zondag verschijnt de grootste olievlek. Het is maar een paar weken nadat we te water zijn gelaten. Heel erg voor de enkele vis die hier nog durfde te zwemmen. Ook heel erg voor onze nieuwe verf en onze nieuwe bijboot. ALLES zit onder de dikke plakkerige bruine olie.
Peake’s and Powerboats (de andere werf waar wij een offerte van kregen en waar Bolle in 1995 getakeld is) bieden hun klanten service. En wat voor service! Hun klanten kunnen kosteloos opnieuw getakeld worden voor reiniging en nieuwe verf. Coral-Cove doet niets. De autoriteiten doen niets.

*update* de Trinidad and Tobago overheid heeft schoonmaakmiddel aangeboden. Ze beweren dat het bio-afbreekbaar is, maar niets is minder waar. Het is Pro-Sol Hx gedistributeerd door ICSC. 400 gallons (1600 liter) is beschikbaar gesteld en zal gebruikt worden om bootjes schoon te maken in het water. Het goede nieuws is, dat het werkt. Het slechte nieuws is, dat het erger is dan de olie.

Kortom, als je kunt voorkomen om in Trinidad aan te meren dan moet je dat vooral doen. Het is een shithole.

About

View all posts by

One thought on “Trinidad -een gewaarschuwd mens telt voor twee- *update*

Laat een antwoord achter aan Annelies en Peter Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *