Pakjesboot

PakjestasHet was de dag van vertrek in Lauwersoog dat er nog een vuilniszak mee moest op de boot. De waterlijn was al op een dieptepunt voor Mark maar de vuilniszak met inhoud moest mee. Er hing een brief aan met de mededeling dat we het pakket pas op volle zee open mochten maken. Het verdween dus voorin de punt achter de zeilen, de hangmat en de naaimachine. Door de windvoorspelling zouden we nog lang niet op open zee zijn dus daar kon het prima een poosje blijven liggen. Toen we in begin augustus eindelijk het zoete water voor zout verruilden haalden we de vuilniszak weer tevoorschijn. Elke dag 1 pakje stond er duidelijk op. Ik heb nog wel eens de neiging om te smokkelen maar dan houdt Mark mij braaf op het goede spoor. Zelfs op het moment dat ik er aan denk als we al weer bijna de haven invaren is hij streng en zegt hij ‘nee, we zijn niet meer op open zee’.

Het is elke keer weer een verrassing om te zien wat Pa en Moe Wolthuis in het tonnetje (en alles wat er niet meer in paste) hebben gestopt. Wel heb ik het vermoeden dat er in een pakje zonnebrandcrème zit. Die zit er nog in voor het moment dat we zeker kunnen zijn dat we ons gebreide thermo-ondergoed in de kast kunnen laten liggen.

We hebben ons inventaris dus onderhand dan ook al uitgebreid met:
– Een knuffelkat en knuffelhond
– Een mondharmonica (‘Goh ik wist niet dat je zo muzikaal was’ zei Mark tegen een volledig valsspelende Melinda)
– Een Bijbel in gewone taal (Ik ben weer in het spannende Hooglied begonnen, blijft fascinerend)
– Zeemansdrop en autodrop (=bijna op)
– Groentesoep (=op)

Wij zijn dol op pakjes die aankomen en waarvan je aankomt 😉

Melinda

Eerste pakjeVuilniszakpakjes

 

 

 

 

 

 

 

 

PakjesPoes en hond

 

 

 

 

 

About

View all posts by

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *