We hadden er al kunnen zijn…

Met de lessen die we de afgelopen dagen geleerd hebben, hadden we al in Mindelo kunnen zijn. Althans, waarschijnlijk, misschien, dat denken we. Afgelopen dagen hebben we zoveel lessen geleerd over het voor de wind varen met Bolle dat we volgende keer veel beter weten wat we wel en niet kunnen/willen doen om een optimaal resultaat te bereiken. We gaan op dit moment 3,6 knopen ongeveer 24 mijl verwijderd van onze oorspronkelijke koerslijn van Gran Canaria naar de Kaapverden. Het grootzeil staat pal voor de weinige wind die er is (ongeveer 6 knopen). Weinig wind in combinatie met hoge golven staan gegarandeerd voor een hoop geslinger. Om het geslinger enigszins tegen te gaan hebben we de bezaan (het zeil van het tweede mastje) opgezet. Deze dempt de val van Bolle een beetje als hij van een golf aftuimelt. De bezaan als antislingerzeil is één van de lessons learned in de afgelopen dagen. Misschien komen we iets later aan maar we zeilen wel.

Afgelopen nacht was de beste plek om te slapen buiten op het bankje tijdens de nachtwacht. Het normale bed werd je bijna uitgetorpedeerd om dan op de kaartentafel terecht te komen. Even een kopje koffie zetten of iets anders warms klaarmaken voor de nachtwacht was er niet bij. Overdag daarintegen schommelen we wat maar kunnen we onze slaap met alle gemak inhalen. Heerlijk in de zon op onze kussentjes dommelen en een beetje fantaseren over onze aankomst in Mindelo. We kijken naar onze gemiddelden, de afstand die we hemelsbreed nog moeten, hoe de wind staat, wat de windkracht is, welke koersen we kunnen varen en die ook nog eens aangenaam zijn. We beseffen dat we afgelopen nacht flink zijn opgeschoten. Helaas door een kleine verschuiving in de wind maken we nu veel meer mijlen terug naar onze oorspronkelijke koers dan verwacht. Een beetje balen want we hadden ons ingesteld op nog 1 nachtje zeilen en dan aankomen bij daglicht. Dat zit er dus niet in. Er wordt met klem afgeraden om Mindelo aan te varen bij nacht in verband met de vele scheepswrakken die daar liggen. We zullen zien wanneer we weer land in zicht hebben.

Hoe staat het eigenlijk met onze visstand? Nou, afgelopen nacht lag ik net in bed toen ik het geratel hoorde van de vislijn. Mark sprint er naartoe en begint binnen te halen. “Het zal de snelheid van de boot wel zijn geweest die het ding doet afgaan, volgens mij zit er niets aan” zegt ie. Ik laat hem de lijn rustig binnen halen maar ben nieuwsgierig of er stiekem toch niet iets aan zit. “Hé er zit wel wat aan, bah wat een eng beest”. “Het lijkt wel een slang” hoor ik Mark zeggen. Ik kijk mee en er komt inderdaad een lelijk dier naar boven dat spartelt als een grote. Het ziet er eng en prehistorisch uit en ik zie er nog geen maaltijd van op mijn bord of bbq liggen. Mark vraagt me of we hem kunnen eten. We hebben nog steeds geen app of boekje waarin we de vissoorten hebben staan, dus geen idee. Onze onwetendheid en mijn gebrek een kookfantasie hebben er dus voor gezorgd dat we het beestje verlost hebben van de haak in zijn bek en zijn tweede leven in is gegaan.

Huidige stand van zaken:
Tijdstip: 16 januari 17.00 Canary tijd
Afgelegde afstand: 110 mijl (etmaal)
Afstand tot Kaapverden: 135 mijl
Gemiddelde snelheid: 4,6 (afgelopen etmaal)
Huidige snelheid: 4,4
Watertemperatuur: 22,9 graden
Visscore: 1 tonijn + prehistorisch, eng. slange beest (een merluze ofzo????)

About

View all posts by

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *