Oorverdovend en bottenkrakend

medano
Het is gebeurd en er is niets meer aan te doen. Het terugkijken en evalueren hebben we inmiddels gedaan. We hadden van alles wel en nog veel meer niet moeten doen. Helaas is de schade geleden. Flinke schade.

Een geluk bij een ongeluk is, dat we beide geen persoonlijk letsel schade hebben. Bolle heeft wel flink geleden.
IMG_20160523_141516416

Op een mooie dag zoeken we een geschikte baai uit om te ankeren. Het is de baai van het plaatsje El Medano, Tenerife. Op de ochtend van de tweede dag dat we in de baai zullen blijven, worden we verzocht om een eindje verderop te ankeren vanwege een kano roei race die gehouden zal worden. We geven gehoor aan het verzoek en ankeren opnieuw. Onze nieuwe plek is dichter bij de golfbreekmuur. Tussen onze oude plek en onze nieuwe plek liggen vele roeiboten aan moorings. We vragen ons af waarom zij ook niet verder naar binnen toe liggen, achter de golfbreekmuur. De volgende nacht komt ons antwoord hierop.

Gedurende de dag is er, vooral bij hoogwater, wel enige swell in de baai te merken. We hebben er niet zoveel last van omdat we aan twee ankers liggen. De ankers houden Bolle met de kop in de golven. Wanneer ’s nachts de wind volledig weg valt en de golven hoger worden zijn we een speelbal geworden. Bolle maakt de meest vreemde bokkesprongen en trekt uit alle richtingen aan de ankers. De golven zijn zo groot dat het op zijn zachtst gezegd oncomfortabel is. Het zou zelfs gevaarlijk kunnen zijn. Ons oude plekje ziet er een stuk rustiger uit.

We besluiten om 12 uur snachts toch te vertrekken omdat we bang zijn dat door de bewegingen, de ankers los komen. We starten de motor en halen de ankers binnen.

Bij het wegvaren in het donker zien we een van de visboten over het hoofd. We varen de visboot aan. Op zich is dit niet zo’n probleem, de roeiboot wijkt en schuurt langs Bolle. Het touw waarmee de boot aan de mooring vast zit blijft echter haken achter ons roer. We zitten vast aan de mooring van de roeiboot en de roeiboot zit vast aan ons! De golven zijn nog steeds enorm!

Al snel draait Bolle met de kont in de golfrichting. De roeiboot zit vast aan het touw, wat vast zit aan ons roer. De roeiboot wordt door elke golf opgetild om vervolgens VOL in te beuken op de kont van Bolle. Het is een zware visboot van ongeveer 5 of 6 meter. De boot komt hard aan en Bolle vangt de klappen op. Het is oorverdovend en bottenkrakend.

Bij de eerste klap weet ik dat deze roeiboot enorme schade aan het toebrengen is aan mijn geliefde sloep. Elke klap betekent een deuk of erger, dat is niet meer te voorkomen. Zonder er verder over na te denken spring ik van de hoge kont van Bolle af,  op het voordek van de visboot, die als een wilde stier inbeukt op de aluminium sloep.  Ik probeer met al mijn kracht de twee boten uit elkaar te houden. De boten gaan zeker anderhalve meter op en neer. Het korte touw zorgt ervoor dat de op en neer gaande beweging van de golven omgezet wordt in een beweging die de boten met grof geweld laat botsen.

MELINDA, FENDERS!!! druk er iets tussen, dit gaat HEEEEL FOUT!!!.  Melinda komt al snel met een stootwil. VASTKNOPEN EN MEER HALEN!!!
Ondertussen kan ik met alle kracht die ik heb de roeiboot niet van de kont van Bolle houden. Op de grootste golven beukt hij er nog steeds met grof geweld in. Het doet me pijn hoewel ik er niets van voel.

Mijn hoofd tolt. Deze visboot gaat niet vanzelf loskomen en verneukt mijn hele boot tenzij ik het touw doorsnij. Als ik de roeiboot los snij zal hij zeker stranden, wat total-lost en enorme schade gaat betekenen. Redden van de roeiboot betekent… MELIN, MES! TOUW! NUUU! Het voelt alsof Melinda de tijd neemt. De boot ramt met elke golf tegen Bolle aan. Soms zelfs dwars door de stootwillen heen.

Vanaf het voordek van de roeiboot besluit ik los te snijden. Melinda moet Bolle wegvaren en ik moet weer aan boord zien te komen. Andere opties? Nee? Snijden!

Ik snij het touw en Bolle is los. VAREN! MELIN, WEG DAAR! Melinda doet wat ik zeg en vaart weg. Ik blijf achter op het voordekje van de visboot, die inmiddels door de golven ook weg drijft van de mooring. Het touw dat ik net losgesneden heb, zie ik aan de mooring drijven. Het is nog nét lang genoeg om de visboot opnieuw mee vast te maken. Dat wordt zwemmen… Ik spring van het voordek af en zwem naar de mooring. Met het drijvende touw zwem ik terug naar de boot en probeer aan boord te klimmen. Na drie pogingen lukt dat, het touw is nog steeds in mijn rechterhand.
De boot vast maken is nog niet eenvoudig. De visboot is uitgerust met de meest lullige bevestigingspunten. Ik doe mijn best en knoop voor de zekerheid het laatste eindje van het touw vast aan de boegrailing van de visboot. Klaar!

Als ik om mij heen kijk zie ik het toplichtje van Bolle met daaronder het silhouet van mijn sloep. Ik schat de afstand op 150 meter. Zonder verder te twijfelen trek ik mijn kleren uit en duik ik richting Bolle. Enige tijd later klim ik bij onze zwemtrap op het dek. Het is gelukt maar ik weet dat ik, en vooral mijn sloep, verloren hebben. De schade moet enorm zijn.

We varen weg van de plek des onheils. In een baai verderop is het rustig en ankeren we opnieuw.

De schade is inderdaad enorm. Gelukkig is Bolle een geklonken sloep en kan ik goed overweg met aluminium plaat materiaal en klinken. Bolle wordt gemaakt, wat er ook gebeurt!

About

View all posts by

7 thoughts on “Oorverdovend en bottenkrakend

  1. Wat een angstig avontuur! Hoop dat de Bolle weer als nieuw wordt en voor de toekomst: hou het roer recht!

    1. Nou klinkmaster, ik maak wel een bedje op en zal zo af en toe een goede maaltijd voor je koken. Kom maar op.

  2. Jeetje wat heftig, lukt het nog om verder te varen? Zielig voor Bolle, maar ben heel erg blij dat jullie nog heelhuids op de boot zitten. Pas goed op jullie zelf.

    1. De boot kan nog varen hoor er zit geen gat in dus alles blijft gewoon droog ;-). We gaan alleen wel binnenkort de kant op om haar te fixen. Zal wel even werk zijn maar Mark heeft al heel wat manieren bedacht om het voor elkaar te krijgen.

Laat een antwoord achter aan Melinda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *