Ingezonden brief

Onderstaande brief had afgelopen week samengesteld kunnen worden door de ontzettend lieve, avontuurlijke en hulpvaardige mensen aan het einde van onze steiger in Ayamonte. Elke dag hebben we met veel plezier het schouwspel gadegeslagen…..

“Welkom in onze jachthaven in Spanje. We hebben dit plekje ontdekt toen we op de terugweg waren van onze wereldreis. We hebben de hele wereld rond gezeild. Nu we met pensioen zijn, plannen we vanuit hier onze volgende wereld omzeiling!

Ayamonte is een heerlijk plekje om tot rust te komen. De zon brandt er lekker op los en het is behagelijk warm voor de tijd van het jaar. We doen onze boodschappen in goedkope supermarktjes en halen af een toe een broodje kabab bij de turk aan de overkant. Op zaterdag ochtend is er een gezellige markt. We hebben gratis stroom voor de straalkachel op koude avonden. Als we naar links kijken zien we palmbomen en als we naar rechts kijken dan zien we nog meer palmbomen. We wonen hier nog maar korte tijd op onze boot, zo lijken die drie jaren nu.

Toch zijn we ontstemd. We zijn niet verdrietig maar boos. En we hebben een goede reden om boos te zijn. Elk moment van de dag kan ons humeur verpest worden. Dat wordt dan aangekondigd door een schaduw en een krijs. Als we geluk hebben trekt die schaduw naar steiger F en niet naar de onze. Helaas vliegen de duivels ook regelmatig naar onze steiger toe. Maar dit doen ze alleen als ze weten dat wij niet kijken of als ze zoveel lef hebben om ons bewust te treiteren. Ze houden hun uitwerpselen op totdat ze op onze steiger zitten en laten zich dan ongeneerd gaan. De meeuwen…

We hebben besloten om de vijand te bestrijden. We zijn bereid om ver te gaan. Zij zullen het onderspit delven en wij zullen feest vieren. Tot nu toe was onze taktiek om de meeuw te verjagen voordat hij neergestreken is door te roepen naar de vliegende meeuw. Als de meeuw deze eerste lijn van defensie getrotseerd heeft (of genegeerd omdat het een domme meeuw was) en hij toch geland is op onze steiger, dan is het tijd voor hardere maatregelen. Om beurten klauteren we van onze boot af om de meeuw te bestormen en het beest voor eens en voor altijd te verjagen.

We hebben ook een anti-meeuw apparaat gemaakt. Het touw met een bal er aan is een doorslaand succes. Als we het boven ons hoofd rond slingeren, zoals David deed in de bijbel, dan blijft alleen de meest moedige meeuw zitten. Met het apparaat verjagen we soms wel drie meeuwen tegelijkertijd! In onze haast om de meeuw te verjagen voordat hij zelf weg vliegt, vergeten we het anti-meeuw apparaat vaak. In dat geval moeten we onze verbale kwaliteiten inzetten en daar worden we extra nijdig van. Maar ook de meest moedige meeuw kiest eieren voor zijn geld als we met volle overgave naar de poepende meeuw roepen “Verdorie, flikker op, KUTMEEUW”. Zo werkt dat en het lucht ontzettend op. Ondanks onze successen moeten we toegeven dat de meeuwen onze steiger blijven trotseren. We betrappen ze vaak op onrechtmatig landen ondanks dat we al enige tijd duidelijk maken dat we dat niet tolereren.

Kortgeleden heeft een nieuwe boot aan onze steiger, genaamd Bolle, zich gemengd in de strijd. We kregen van hen een tamboerijn en een stel fluitjes aangeboden. Wij wisten uit ervaring dat deze hulpmiddelen niet effectief zouden zijn. We wilden de nieuwelingen niet voor het hoofd stoten, dus we hebben de anti-meeuw apparaten geprobeerd. Ze werken niet.

We geven echter niet op, wij zijn en blijven strijdlustig. We zullen de meeuwen verjagen zolang we van de zon en de palmbomen kunnen genieten, hier en op alle steigers waar we onze boot aan vast maken.

Met vriendelijke groet,

meneer en mevrouw Meeuw”