Het anker ligt

“Je kunt tussen de rots en het eiland door. Er is daar geen gevaar, er is daar geen gevaar” zegt Rene van Pimentao via ons laatste SSB contact. We twijfelen of we er wel voor moeten kiezen om Mindelo in de nacht aan te varen of ruim van te voren vaar te minderen. We kiezen voor de de nachtinvaart en hopen de wrakken te vermijden. De wind speelt de hele dag weer een spelletje met ons. Af en toe blaast ie maar vaker blaast ie niet genoeg om onze koerslijn te volgen. Mark wordt stapelgek van de klapperende zeilen en experimenteert verder met de zeilvoering en we komen toch weer uit bij het grootzeil en de bezaan als slingerzeiltje. We kijken beiden uit naar onze aankomst. Niet eens zozeer dat we het zeilen zat zijn of dat we land willen zien. Gewoon om te ervaren dat je weer een stuk verder bent. Als je midden op zee zit laat alleen een klein bootje op de iPad zien dat je ergens heen vaart maar voor de rest is dat nergens aan te zien dan aan het water dat langs de boot glijdt.

Na het dat laatste SSB contact eten we Chilli con carne en installeren we ons samen in de kuip. We gaan geen nachtwachten meer lopen want het aanvaren van de Kaapverden willen we samen doen. Zodra het donker wordt is het voor het eerst ook echt donker. De maan laat lang op zich wachten. De maan die ons de afgelopen week echt een enorme dienst heeft bewezen door alles een stuk vriendelijker te laten lijken op de oceaan. De wind steekt op met flinke vlagen en we maken voor het eerst vandaag echt snelheid. De eilanden komen dichterbij en de contouren worden scherper. We zien lichtjes die we nog niet thuis kunnen brengen op deze eilanden. Lichtvervuiling zoals op de Canarische eilanden hebben ze hier geen last van. Het is donker, donkerder en donkerst.

We ontwaren een lichtje in de verte en besluiten dat dat de rots moet zijn waar Rene het over had. Nu nog bepalen hoe we het geheel gaan aanvaren met die wind van achteren die alleen maar toe neemt. We reven het grootzeil op zijn kleinst om onze snelheid zo veel mogelijk te verlagen. Ik neem het roer zelf in mijn hand want de stuurautomaat is een beetje in de war door het minderen van zeil en heeft de neiging om ons de rotsen van het eiland op te sturen. Stevige golven van achteren met de wind die zich een weg perst door de nauwe ingang van de rots en het eiland stuwen ons voort. Het roer hou ik maar nauwelijks en besef me wat voor krachten die automaat normaalgesproken heeft te verduren en hij heeft geen krimp gegeven gedurende de hele trip. Daarnaast stuurt ie ook een stuk rechter en ziet het er niet zo hysterisch uit als de automaat stuurt. We maken onze laatste gijp, varen nog een klein stukje door op zeil en het water wordt rustig. We kunnen verder op de motor en Mark haalt het kleine puntje zeil wat er nog over is ook naar beneden.

Ondertussen roept Pimentao ons op via de Marifoon (die het heeeeeel goed doet trouwens) en geeft ons verdere instructies. “Nee, niet die baai invaren, de volgende moet je hebben”. We hadden het al gezien maar waren nog even bezig met wat zeil opruimen. Hij kijkt mee via Marinetraffic en zijn eigen plotter om te zien hoe we precies varen. Handig dat AIS. Zodra we bij de juiste baai zijn, draaien we naar links en zien daar een klein bijbootje op ons afstuiven. Er zit een mannetje met een lampje op zijn hoofd in die ons enthousiast begroet, “Bolle, Bolle, Bolle, wat leuk dat jullie er zijn”. Wij zijn minstens zo blij om Rene weer te zien en zodra het anker ligt klimmen dan ook in zijn bijboot om bij Pimentao aan boord ons safety biertje te drinken. Samen met Angelique. Wat ontzettend waardevol zo n ontvangst.

De komende dagen kijken we rond op Sao Vicente, bepalen we wie de aankomsttijdprijsvraag heeft gewonnen en kijken we wanneer we weer verder varen naar Suriname. Voor nu dus over en sluiten en tot snel.

Huidige stand van zaken:
Tijdstip: 18 januari 11:58 (Kaapverden tijd)
Aankomsttijd: 18 januari 00.58 (Kaapverden tijd) dat is 02.58 (NL tijd)
Totaalafgelegde afstand: 920
Afstand tot Kaapverden: 0 mijl
Gemiddelde snelheid: 5,1
Huidige snelheid: 0
Watertemperatuur: 22,4
Visscore: 1 tonijn en het prehistorisch beest was waarschijnlijk een Murene.

About

View all posts by

One thought on “Het anker ligt

  1. Geweldig om jullie dagelijkse belevenissen te kunnen volgen.
    We wensen julllie een goede tijd op de Kaapverdië.
    Succes met de voorbereidingen naar de volgende bestemming.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *