Het regent, we zien geen hand voor ogen meer. Na een prachtige dag met de juiste wind en af en toe een beetje zon varen we de zuidelijke ingang van Saint Nazaire in. Het ziet eruit alsof dit de haven is voor vrachtverkeer ed. Na even de pilot (boek met alle info over de kustplaatsen) gecheckt te hebben blijkt dat we de oostingang moeten hebben. Met stroom mee zijn we er zo. Voor de sluis liggen verschillende bootjes, pilot boten, vissers, baggeraars maar geen enkel zeilbootje of plezierjacht. De boten liggen er ook zo voor dat het niet eens mogelijk is om de sluis door te komen. In mijn beste frans spreek ik een visser aan. De woorden ‘defect’ en ‘ferme’ zijn niet zo moeilijk te ontcijferen, hier komen we er in ieder geval niet in.
We vragen portcontrol van Saint Nazaire welke ingang we kunnen gebruiken voor de Port de Plaisance ‘There is no Port de Plaisance in Saint Nazaire’. Dan blijft het even stil, zowel bij hem als bij ons en nog een moment langer. Dan kraakt de marifoon weer en volgt er met een frans accent ‘How long do you want to stay?’ Zo blij als een kind antwoord ik ‘One or two nights’. ‘Oke, you can enter de lock at 20.00’. We varen terug naar de zuidingang en vernemen dan pas hoe sterk de stroming is waar we tegenin moeten (dit is van belang voor later in het verhaal ;-)). Daar aangekomen kijken we rond waar we even aan kunnen leggen, maar er is niets, helemaal niets waar we ons de komende 40 minuten even tegen aan kunnen laten vleien. De marifoon kraakt weer ‘Port Control for Sailingyacht Bolle, Port control for sailingyacht Bolle’, ‘Yes, sailingyacht Bolle here’. Ik hoop even dat hij ons heeft zien drijven en aan gaat geven waar we kunnen liggen maar niets is minder waar. ‘I’m sorry, because of another big ship you have to wait until 21.00’. Pfffffffff. Het begint nog harder te regenen en Mark en ik weten dat er niets tegen in te brengen is maar wachten tot 21.00 is eigenlijk niet te doen als we continu rond moeten blijven varen. We bedenken en bespreken onze opties. Terug naar zee naar een andere haven is geen optie, de golven zijn te hoog en we zouden er pal tegenin moeten om bij een andere haven te komen. Zijn er hier ergens moorings, nee. Kunnen we hier ergens ankeren met een beetje beschutting (de wind is namelijk aangetrokken tot windkrachtje 5 en de volgende dag is er windkracht 6 a 7 voorspeld), nee geen opties. Doorvaren naar Nantes en hopen dat we onderweg nog iets tegenkomen? Oké dat wordt het. De regen neemt iets af en we varen met een mooie 7,4 knopen per uur richting Nantes. Een niet voorbereid bezoek aan Nantes, dus ik bekijk de kaart goed, zet de route uit, zoek de mogelijkheden die we hebben op in de pilot (die ik niet helemaal meer vertrouw) maar het zit ons beiden niet lekker. Mark zegt op den duur ‘Omkeren!’ We gaan toch proberen, we willen om 21.00 die sluis in. We draaien Bolle, zetten het gas vol open en we gaan 3,4 knopen, de stroming tegen natuurlijk. Zo hard als we richting Nantes gingen zo langzaam kruipen we richting Saint Nazaire. De regen komt natuurlijk weer met bakken uit de hemel. We hebben nog 30 min. Om de minuut kijken we hoeveel mijl we nog moeten. De stroming wordt iets minder, we gaan naar 4,2 knopen. De marifoon kraakt weer. Een bericht in het Engels, niet voor ons maar een anders schip roept de haven op met de boodschap dat ze iets verlaat zijn en 21.00 niet halen. Mark en ik kijken elkaar blij aan, dat is onze opening, dat is onze opening, hij is te laat, Yes, dan gaan wij het vast ook halen. We kunnen via de AIS in iSailor op onze iPad ook zien hoe ver de Engelse boot van de haven verwijderd is en dat is inderdaad nog een flink stuk maar ja, hij heeft stroom mee en gaat 8,4 knopen. Het gas nog een klein tandje bij, de stroming neemt af en we gaan bijna 5 knopen. Port Control roept ons op ‘Bolle, you can enter the harbour’ Ik antwoord ‘We’ll be there in 10 min.’. ‘Oké’ krijgen we terug. Wat een opluchting als je dan de open sluisdeuren ziet en Bolle aan de sluiswal vast kunt leggen. Dat de brug na de sluis dan niet blijkt te werken en we daar dan nog bijna 30 min. op moeten wachten kan ons niet deren. Wij liggen in ieder geval rustig vannacht. We liggen voor de imposante U-bootbunkers, precies zoals op de foto in de pilot.
