ARC staat natuurlijk niet voor Anker Ramp Canaria maar voor “Ik heb geld zat en ik wil met mijn veel te grote boot naar de overkant, maar ik durf niet alleen dus betaal ik mijn gezelschap”. In het kort ARC, Atlantic Rally for butjes, euh …Cruisers.
Oorspronkelijk was de ARC best een goed idee. De man die het bedacht, heeft het concept inmiddels verkocht, en organiseert nu een alternatieve “normale mensen race”. De ARC is ontworteld tot een waar gekkenhuis waar veel geld in om gaat. Dat geld was precies waar de jachthaven van Las Palmas belang bij had toen ze de deal maakten dat de jachthaven ongeveer twee maanden per jaar volledig in het teken zou staan van de ARC. In die periode heeft elke ARC-ingeschreven-boot exclusief recht op een plek in de marina.
Dat betekent wel, dat andere jachten moeten OPHOEPELEN. Zelfs vaste liggers (bewoners) moeten hun plek verlaten om hun heil elders te zoeken. Gelukkig is er naast de jachthaven een stukje water waar geankerd kan worden. Het ankerdrama is hiermee geboren.
In de jachthaven is het een soap-on-steroids. “Heb je het al gehoord, die-en-die moeten morgen vertrekken en overmorgen ontvangen ze visite, wat een drama”. Maar ook “Waarom moet ik eruit en mag mijn buurman (nog) wel blijven liggen?”. Waaruit voortvloeit “waarom is die-en-die in eens terug in de haven? Hij zal toch niet een smoes hebben verzonnen zoals “mijn anker heeft het begeven””.
Op de (betaalde!) ankerplek is de sitatie niet veel beter. Het wordt steeds drukker en boten drijven en waaien tegen elkaar aan. Dit is niet te voorkomen, er is nu eenmaal geen plek meer. Een ongeschreven regel dicteert dat degene die het eerst kwam, de meeste rechten heeft. De nieuwkomer moet zorgen dat zijn komst geen schade oplevert. Dit resulteert regelmatig een scheldpartij op van oud gedienden die vechten voor hun plek. Oud gedienden worden overigens vanzelf nieuwkomers als ze van hun plek moeten om water te tanken…
Ook wij liggen midden in dit drama. Onze badeend is midden in de nacht al door de boegspriet van een nabije boot van zijn troon gestoten.
Dit zijn onze 10 beste tips om de ankerplek te overleven:
1 – Koop een stalen boot. Staal gaat altijd voor.
2 – Bevestig een ankerbal aan je anker. Waar een ankerbal drijft wordt niet geankerd, die hoek hoef je in ieder geval niet meer te bewaken.
3 – Jat de irritante ankerbal van de hufter die eigenlijk een dubbele plek bezet houdt.
4 – Als je van je plek moet om water of diesel te tanken, leg snel je bijboot aan een anker op die plek.
5 – De irritante bijboot van de hufter die “zijn plek” bezet wil houden is maar van rubber. Gewoon er bovenop ankeren!
6 – Torpedo buizen installeren, thanks SKADI.
7 – Moon elke dag de buurman die te dichtbij ligt (of niet terug groet). -proven concept, been there done that!-
8 – Gooi liters chloor overboord als je zeker weet dat de buurman zijn watermaker aan heeft. Hij vertrekt vanzelf om water te gaan halen uit de jachthaven want z’n watermaker doet het nooit weer.
9 – Laat jouw bijboot aan een te lang touw achter de boot bungelen met de buitenboortmotor omhoog, de scherpe schroef naar achteren uit stekend…
10 – Prik de bungelende bijboot van de buurman lek, zelfs als hij je nog niet geraakt heeft.
11 – Steek de barbecue minimaal drie keer per dag aan, al komt er nooit iets eetbaars op. Een andere mogelijkheid is, om vanille sigaren te gaan roken. Dat is serieus te ranzig.
12 – Richt je schijnwerper regelmatig op de buurman zodra het donker is. 10 seconden per elke minuut zou genoeg moeten zijn. Wel volhouden natuurlijk!
13 – Laat je eigen ankerketting precies zo ver gaan zodat je vlak bij je achterbuurman ligt… Doe het wel stiekem want hij heeft je zo in de gaten.
Ha, ha, volgens mij moet er naast de rijdende rechter ook een varende rechter komen om ruzies tussen buurtbootbewoners te beslechten.
Dat zou geen gem idee zijn want de havenmeester doet echt helemaal niets.