De tijd gaat razendsnel. Het is alweer vier weken geleden dat ik afscheid nam bij mijn opdrachtgever. In die vier weken hebben we geverfd, genaaid, veel spullen besteld, weer veel opgeruimd en nu komt de tijd dat ik mijn huisje in Groningen ga verlaten en echt aan boord ga wonen. Tijd om voor de laatste keer af te spreken met vrienden, familie en bekenden wordt steeds schaarser. Het voelt echt als een zandloper die leegloopt om daarna omgedraaid te worden voor de volgende stap. Vanmorgen in bed check ik nog even windfinder. Eergisteren waren we nog in de veronderstelling dat het de komende tijd alleen westenwind zou zijn en dat is voor ons geen gunstige wind om te vertrekken. Vanmorgen zagen we ons eerste ‘weerwindow’ zoals ze dat in het zeilersjargon noemen. En als de voorspelling klopt dan loopt de zandloper keihard leeg. De vraag ‘wanneer vertrekken jullie?’ kunnen we steeds concreter beantwoorden. De kans dat dat binnen nu en 10 dagen is erg groot. En of ik dan alles ‘af’ heb van te voren? Ik denk het niet en Mark ook niet. Waarschijnlijk hebben we wel wat tijd onderweg maar voor nu is het even een klein beetje stress ;-).
Melinda